Ludwig Meister Porzellanmanufactur, Altrohlau - historia i sygnatury

 Ludwig  Meister Porzellanmanufaktur Altrohlau

Kasia Dębińska

Manufaktura porcelany L. Meister została założona około 1880 roku w miejscowości Altrohlau (niem. Altrohlau, czes. Stará Role), na Śląsku a dokładnie w regionie określanym jako Silesia / Sudety, który wówczas znajdował się w granicach Cesarstwa Austro-Węgierskiego.

 

Region Karlowych Warów (Karlsbad) był jednym z najważniejszych ośrodków produkcji porcelany w Europie Środkowej – działały tam m.in. takie wytwórnie jak Pirkenhammer, Victoria, Carl Knoll czy EPIAG.

Założycielem fabryki był Ludwig Meister, od którego nazwiska pochodzi sygnatura L.M.S. (Ludwig Meister Silesia).

Pod koniec XIX wieku fabryka rozwinęła się dynamicznie, produkując porcelanę stołową i ozdobną klasy luxusowej, przeznaczoną głównie na eksport do Niemiec, Austrii, Anglii i USA.

Charakterystyczne cechy porcelany z tego okresu:

• bardzo cienka masa porcelanowa, o delikatnym kremowo-białym odcieniu,

• bogate złocenia i ornamenty w stylu secesyjno-rokokowym,

• ręcznie malowane sceny rodzajowe (tzw. „scenki dworskie”, „romantyczne rozmowy”, „pastorałki”),

• sygnatura w formie zielonego lub niebieskiego trójkąta z literami L.M.S..

Był to czas, gdy porcelana Meistera konkurowała z wyrobami takich marek jak Rosenthal czy KPM Berlin, choć produkcja miała nieco bardziej dekoracyjny, „salonowy” charakter.

Po I wojnie światowej, po rozpadzie Austro-Węgier, Altrohlau znalazło się w granicach Czechosłowacji.
Fabryka kontynuowała działalność, ale zreorganizowana — produkty zaczęto oznaczać napisem „L. Meister / Czechoslovakia” lub „L.M.S. / Czechoslovakia”.

Zmieniono także część asortymentu, wprowadzając prostsze formy i zdobienia odpowiadające gustom lat 20. XX wieku. Produkcja stopniowo malała.

Około 1930–1935 roku manufaktura zakończyła działalność.
Jej część została wchłonięta przez większe zakłady porcelany w Karlowych Warach, wchodzące później w skład EPIAG (Erste Böhmische Porzellan Industrie AG) – konglomeratu zrzeszającego czeskie fabryki porcelany.

Po II wojnie światowej nazwa L. Meister nie była już używana, a oryginalne formy i wzory zniknęły z produkcji.

Dziś porcelana L. Meister Silesia jest ceniona przez kolekcjonerów głównie za:

• wysoki poziom zdobnictwa,

• charakterystyczne złocenia i malatury,

• eleganckie formy i styl późnego historyzmu / wczesnej secesji,

• rzadkość zachowanych egzemplarzy w dobrym stanie.

Najbardziej poszukiwane są komplety (filiżanki ze spodkami, serwisy kawowe) z trójkątnym znakiem „L.M.S.”, pochodzące z lat 1895–1915.

Sygnatury:

Około 1880–1895

• Sygnatura: „L. Meister / Silesia” w prostym, prostokątnym lub owalnym obramowaniu.

• Często w kolorze zielonym lub niebieskim.

• Wczesna produkcja, często bez dodatkowych zdobień w znaku.

Około 1895–1918

• Sygnatura: trójkąt z literami „L.M.S.” – taka jak na Twojej filiżance.

• Często w kolorze zielonym, czasem z dopiskiem Silesia lub Altrohlau.

• Ten okres to najbardziej charakterystyczny dla ich porcelany w stylu rokokowym, z bogatym złoceniem i scenkami rodzajowymi.

  

  Kasia Dębińska

  
   

Około 1918–1930

• Po I wojnie światowej część produkcji kontynuowano w Czechosłowacji.

• Sygnatura bywała zmieniona na „L. Meister / Czechoslovakia” lub „L.M.S. / Czechoslovakia”, często w prostokątnym obramowaniu.

• Zdobienia stają się skromniejsze, mniej złocone.

Po 1930 roku

• Produkcja prawdopodobnie została wstrzymana lub wchłonięta przez inne fabryki porcelany z regionu Karlowych Warów (np. Altrohlau Porcelain Factory, Victoria, Pirkenhammer).

• Znak „L.M.S.” przestaje być używany.