Chodov, Haas & Czjzek, Bohemia - historia

Chodov, Haas & Czjzek Schlaggenwald (Horni Slavkov), Bohemia

Chodov

W 1811 roku Franz Miessl (Mießl) były dyrektor fabryki siarki i witriolu Littmitzer oraz właściciel kopalni węgla w Doglasgrün i dworu Chodov uzyskał licencję na wytwarzanie ceramiki w oparciu o własne złoża surowców. W tym samym roku otwarł fabrykę ceramiki "Steingutfabrik Schlaggenwald". Początkowo produkował tylko fajans. 

W latach 1812-1814 działał wspólnie z Benediktem Hasslacherem (Haßlacher), który jednocześnie był dyrektorem oraz jednym z trzech właścicieli fabryki porcelany w Dallwitz "Steingutfabrik der Gebrüder Ritter von Schönau & Haßlacher".Z powodu tego, że firma nie rozwijała się tak jakby chciał zdecydował się ją wydzierżawić.

W latach 1830 - 1834 fabrykę wynajmował główny malarz Franz Weiss z Gießhübel koło Luditz.

W 1834 roku Franz Miessl zdecydował się sprzedać zakład właścicielom kopalni Einsiedl pod Marienbadem, którymi byli Johann Dietl, Johann Hüttner i Johann Schreyer.  Firma działała odtąd pod nazwą Huttner & Co.

W 1835 roku udało im się zdobyć krajową licencję na produkcję porcelany. W tym czasie produkowano wyroby w stylu empire. 

W 1842 roku kolejnym właścicielem fabryki został lekarz z Saksonii o nazwisku Geitner, który po krótkim czasie sprzedał ją.

W 1842 roku fabrykę od Geitnera kupili przemysłowcy Moses Porges Edler von Portheim (ur.1781– zm.1870) i ​​jego brat Juda Leopold Porges Edler von Portheim (ur.1785 – zm.1869). W niedługim czasie prowadzeniem biznesu zajeli się synowie Mosesa - Ignaz i Gustaw. Fabryka zaczęła używać nazwy "Portheim und Sohne". Firma dobrze prosperowała i rozwijała się pod ich zarządem. W ciągu pięciu lat produkcja została rozszerzona o dwa budynki fabryczne. Oprócz porcelany użytkowej produkowano: malowane filiżanki, figurki, świeczniki, wazy, przybory do pisania, kubki do wody częściowo rówznież z biskwitu.

W 1872 roku Portheimowie sprzedali cały swój majątek (zwłaszcza zagłębie węgla brunatnego) Falkonii A.G.  Falkonia A.G. prawie natychmiast odsprzedała fabrykę "Portheim und Sohne" firmie "Haas & Czjzek" w Schlaggenwald.

Georg Haas i Johann Čžjžk

W 1972 roku Johann Georg Paulus wraz z dwoma innymi partnerami zakłada fabrykę ceramiki. Interes był niezbyt dochodowy aż do momentu w 1803 roku gdy kierownictwo przejął
chemik Johann Georg Lippert (ur.1771 - zm.1843). Następnie jako partner dołączył do niego
Wenzel Haas (ur.1770 - zm.1830). Ich magazyn znajdował się w Wiedniu.
W 1812 roku firma została wyznaczona jako oficjalny dostawca porcelany dla cesarza Franciszka I Austrii i jego córki Marii Luizy.
W 1830 roku zmarł Wenzel Haas a jego udziały przejął syn Wenzla - August.  
W 1843 roku Zmarł Georg Lippert, a jego udziały odziedziczyła córka Emilie i zięć Johannes Möhling. August Haas odkupił ich udziały i został jedynym właścicielem firmy.
W 1857 roku August Haas zatrudnił swojego bratanka Johanna Čžjžka (Czjzek).
W 1867 roku zmarł August Haas a udziały odziedziczył jego syn Georg Haas. Georg Haas wraz z Johannem Čžjžkiem przejęli zarządzanie fabryką porcelany jako wspólnicy.
W 1872 roku Haas & Čžjžek kupili starą fabrykę Portheim und Sohne w Chodov.Dzieki nim fabryka przeżyła prawdziwy rozkwit.
W 1879 roku  został otwarty ich Dom Towarowy przy ulicy Bajcsy-Zsilinszky 23 w Budapeszcie.
W 1908 roku (W jubileuszową 60. rocznicę panowania cesarza Franciszka Józefa I) obaj właściciele otrzymali tytuły arystokratyczne: Georg Baron Haas von Hasenfels i Johann Baptist Čžjžk Adler von Smidaich.
W 1914 roku zmarł Georg Haas. 
W 1923 roku swoje udziały Johann Čžjžka przekazał swojemu synowi Feliksowi mieszkającemu w Wiedniu.
W 1925 roku zmarł Johann Czjzek.
Od 1924 do 1929 roku produkcja sięgała 200 ton porcelany miesięcznie.
W 1928 roku fabryka produkowała porcelanę dla gospodarstw domowych, hoteli i restaracji. Najwięcej produktow eksportowano do Monarchii Austro-Węgierskiej i jej następców. W dalszej kolejności esportowano do: Bałkany, Bliski wschód, Egipt, kraje północne, Holandia i jej kolonie, Anglia i USA.
W 1928 roku właścicielami fabryki byli baronowa Olga Ludmiła Freifrau Haas von Hasenfels  (wdowa po Georgu Haas seniorze) i Felix Czjzek Adler von Smidaich (syn Johanna Czjzek)
W 1930 roku firma przekształciła się w spółkę akcyjną Haas & Čžjžek.
W latach trzydziestych XX wieku z powodu II Wojny Światowej warunki handlowe uległy pogorszeniu.
W 1937 roku w fabryce głównej wybuchł pożar, w wyniku którego liczba pracowników z ok. 1000 spadła do 390.
17 Czerwieca 1942 roku zmarła Olga Ludmiła Freifrau Haas von Hasenfels, udziały prawdopodobnie odziedziczył syn Georg Julius Augustus Freiherr Haas von Hasenfels junior
11 Maja 1945 roku w wieku 68 lat Georg Haas junior popełnił samobójstwo, tym samym wygasła linia dziedziców ze strony rodu Haas (brak danych o żonie lub dzieciach).
24 października 1945 roku fabryka została znacjonalizowana dekretem Beneša i przyjęła nazwę 
"Slavkovský porcelán"
 1 lipca 1988 roku Fabryka w Horní Slavkov stała się częścią przedsiębiorstwa państwowego Karlovarský porcelán (porcelana karlowarska).
W 1958 roku Slavkovský porcelán, n. p. został jedną z wytwórni należących do  Karlovarský porcelain. Produkcja koncentrowała się wokół ręcznie wytwarzanej i dekorowanej różowej porcelany.
W 1992 roku, dwieście lat po założeniu, fabryka porcelany Slavkov została uznana za pomnik kultury. 
W 2009 roku większość fabryki porcelany należała do rosyjskiego właściciela, dzięki czemu fabryka porcelany zaczęła koncentrować się wyłącznie na rynku wschodnim.
Obecnie fabryka jest własnością czeskiej firmy St. Michael i znowu zaczyna działać pod dawną nazwą Haas & Czjzek.

Artykuł powstał przy pomocy materiałów ze stron:
Stein Marks
Wikipedia.de 
The Old Stuff 
Fler. Kretivni Svet 
Oraz książki "Leksykon Porcelany Europejskiej" Ludwig Danckert